Tijdens een Israëlische militaire inval in Khan Younis, Gaza, werd de negen maanden zwangere Tahrir Husni al-Arian aangevallen door een gevechtshond. Het incident vond plaats op 24 oktober 2024, toen Israëlische troepen haar buurt binnenvielen. De familie, die probeerde te schuilen in hun woning, werd verrast door een aanval van een grote hond die uitgerust was met een camera en licht.
De Aanval
Arian en haar familie schuilden in de badkamer toen de hond binnenstormde. Ondanks pogingen om de deur te sluiten, brak het dier door en viel Arian aan. Het beet zich vast in haar rechterdij, wat hevige verwondingen veroorzaakte. De hond sleurde haar door de gang terwijl stukken van haar vlees op de grond vielen. Pas na meerdere pogingen slaagden Israëlische soldaten erin de hond los te trekken.
Fysieke en Mentale Gevolgen
De aanval liet een diepe wond van 15 centimeter achter, die geïnfecteerd raakte. Arian onderging meerdere operaties, waaronder een keizersnede om haar zoon Ibrahim ter wereld te brengen. Hoewel hij levend werd geboren, overleed hij binnen enkele uren vanwege de complicaties. Artsen stelden dat de infectie en Arian’s verzwakte toestand doorslaggevend waren in zijn overlijden.
Naast haar fysieke letsel worstelt Arian met ernstige mentale gevolgen. Ze lijdt aan angst en slaapt met de lichten aan, terwijl ze moeite heeft haar vertrouwen in mensen te herstellen. Het trauma heeft haar leven ingrijpend veranderd.
Breed Probleem in Gaza
Het gebruik van gevechtshonden door het Israëlische leger is een groeiende zorg. Sinds het begin van de militaire invasie in Gaza in 2023 zijn meerdere gevallen van hondenaanvallen op burgers gemeld. Deze tactiek, vaak gecombineerd met technologie zoals camera’s op de dieren, heeft geleid tot zware verwondingen en doden onder Palestijnse burgers.
Internationale Reacties
Mensenrechtenorganisaties hebben het gebruik van gevechtshonden tegen burgers scherp veroordeeld. De aanval op Arian benadrukt niet alleen de risico’s voor zwangere vrouwen en kinderen, maar ook de bredere humanitaire crisis in Gaza.
“Ik Verloor Mijn Baby”
Voor Arian blijft de pijn ondraaglijk. “Mijn zoon had een kans om te leven, maar de aanval heeft die kans vernietigd,” zei ze. Ondanks haar familie die haar probeert gerust te stellen, voelt ze zich niet veilig. “Jullie waren bij me toen het gebeurde, maar jullie konden me niet beschermen,” zegt ze vaak.
De situatie van Arian staat symbool voor het leed van vele Palestijnse gezinnen in Gaza die dagelijks geconfronteerd worden met geweld en onzekerheid. Het verhaal roept een dringende oproep op tot bescherming van burgers in conflictgebieden en het stoppen van geweld tegen onschuldige mensen.