Khaled El Qaisi werd op 31 augustus voor de ogen van zijn vrouw en kind, die nog steeds geen idee hebben waarom, vastgehouden bij de Allenby-brug vanuit Jordanië.
Niemand weet welke beschuldigingen de Israëlische autoriteiten hebben geuit tegen Khaled El Qaisi, een Italiaans-Palestijnse student die op 31 augustus werd gearresteerd aan de Allenby grensovergang tussen Jordanië en de Westelijke Jordaanoever, na een korte vakantie in Palestina met zijn familie.
Qaisi is geboren uit een Italiaanse moeder en een Palestijnse vader en heeft een dubbele nationaliteit. Hij groeide op in Bethlehem en begon zijn academische studies aan de Sapienza Universiteit in Rome, waar hij bekend werd als vertaler en een van de oprichters van het Palestijnse Documentatiecentrum, een organisatie die zich inzet voor de bevordering van de Palestijnse geschiedenis en cultuur om het historische geheugen van Palestina te verdedigen en te bewaren.
Qaisi had zijn vakantie lang gepland. Hij was van plan naar de Palestijnse burgerlijke stand te gaan om zijn huwelijk met een Italiaanse vrouw en de geboorte van hun zoon vast te leggen, de familie te vergezellen op een korte vakantie in Jordanië en uiteindelijk terug te keren naar Palestina om de laatste formaliteiten af te ronden.
Plotseling werd de controle bij de Allenby grensovergang echter steeds meer gespannen. De bagage van het koppel, inclusief hun mobiele telefoons, werd in beslag genomen door Israëlische agenten.
Francesca Antinucci, de vrouw van Qaisi, vertelde aan Middle East Eye dat zij en haar vierjarige zoontje geschokt waren toen Khaled zonder uitleg in de boeien werd geslagen en weggevoerd.
“Ik vroeg herhaaldelijk waar ze hem naartoe brachten, maar ze gaven geen antwoord en beval me te gaan zitten,” zei ze.
Na een tijdje werd Antinucci naar een kamer gebracht voor ondervraging.
“Israëlische autoriteiten hebben me ondervraagd over onze stad, ons adres, onze banen en de politieke standpunten van mijn man. Het is mogelijk dat Khaled deze nachtmerrie beleeft als gevolg van zijn toewijding aan het onderzoek,” zei ze.
“Het zou niet de eerste keer zijn voor een Palestijn, maar dit hadden we niet verwacht.”
Na haar ondervraging werden Antinucci en haar zoon naar Jordaans grondgebied geschopt, zonder geld, telefoon en enige referentie van hun locatie.
“Ik vroeg de agenten hoe we onze reis konden voortzetten, aangezien ze alles in beslag hadden genomen. Ze antwoordden dat het niet hun probleem was.”
Alleen dankzij de hulp van een groep Palestijnse vrouwen, die Antinucci 40 dinar gaven, kon ze de Italiaanse ambassade in Jordanië bereiken, een gebaar dat ze zich herinnert als het enige stukje menselijkheid dat ze in die periode tegenkwam.
Na drie dagen kon ze terugkeren naar Italië, waar de strijd voor Qaisi’s vrijlating begon.
In handen van Shin Bet
Dagen na Qaisi’s gevangenschap werden zijn jongere broer en twee neven ook opgepakt in Bethlehem. Terwijl de eerstgenoemde binnen een paar uur werd vrijgelaten, blijven de anderen zonder aanklacht in hechtenis.
Qaisi werd naar het Petah Tikwa Detentiecentrum gebracht, waar Palestijnen worden ondervraagd door de Shin Bet, de Israëlische binnenlandse inlichtingendienst.
Verschillende mensenrechtenorganisaties, waaronder B’Tselem, veroordelen al lange tijd deplorabele detentieomstandigheden en mishandelingen tijdens ondervragingen.
Volgens de advocaat van de familie in Italië, Flavio Rossi Albertini, zit Qaisi nog steeds in eenzame opsluiting in zijn cel en mag hij al 15 dagen niet met zijn advocaat spreken, de maximumlimiet die is toegestaan door het internationaal recht.
Desondanks wordt hij dagelijks talloze malen onderworpen aan lange ondervragingen, zonder de hulp van een advocaat.
Hij verscheen twee keer voor de rechtbank, op 7 en 14 september, toen zijn hechtenis werd verlengd, en zal op 21 september opnieuw verschijnen.
“Deze hoorzittingen dienden alleen om de detentie te verlengen die door de onderzoekers was aangevraagd, niet om de aanklachten te betwisten, die bestaan niet,” legde Rossi Albertini uit.
“Het dossier van Khaled is voor niemand toegankelijk. Daardoor is het onmogelijk om een verdedigingsstrategie samen te stellen. In elk democratisch land zijn deze schendingen onverenigbaar met de rechtsstaat. Mensenrechten en het meest elementaire respect voor detentieomstandigheden zijn echter niet gegarandeerd in Israël.”
Nu vreest de familie dat Qaisi meegezogen zal worden in de draaikolk van administratieve detentie, waardoor zijn gevangenisstraf telkens met zes maanden verlengd kan worden zonder beschuldiging of proces, een lot dat gedeeld wordt door 1.200 andere Palestijnse administratieve gedetineerden.
De enige informatie over Qaisi’s gezondheid kwam van de Italiaanse consul in Tel Aviv.
“Tijdens twee bezoeken leek Khaled in goede gezondheid te verkeren, wat in overeenstemming is met de situatie waarin hij zich bevindt,” legde Antinucci uit, eraan toevoegend dat het Italiaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, geleid door Antonio Tajani, nooit had geprobeerd om rechtstreeks contact op te nemen met de familie.
Ondanks het stilzwijgen van de Italiaanse regering zijn er in heel Italië talloze solidariteitsdemonstraties gehouden. Een petitie die opriep tot de vrijlating van Qaisi kreeg in slechts een paar dagen 30.000 handtekeningen.
Op de La Sapienza Universiteit werd een openbare bijeenkomst gehouden met honderden deelnemers, waar een door de familie geleid comité werd opgericht om een campagne voor zijn vrijlating te starten.
“De respons is verbazingwekkend”, zei Antinucci.
“De eerste stappen zullen niet alleen gericht zijn op het verspreiden van het nieuws, dat nog steeds verborgen wordt gehouden in de mainstream netwerken en kanalen, maar ook op het delen van kennis binnen universiteiten en het mobiliseren in verschillende vormen totdat Khaled zal worden vrijgelaten.”