Volgens de minister van Onderwijs werden maar liefst 67 meisjes naar huis gestuurd nadat ze weigerden loszittende gewaden uit te trekken.
Een moslimmeisje in Frankrijk is een van de eersten die van school is gestuurd na een verbod op het dragen van een abaya, een gewaad dat door veel moslimvrouwen wordt gedragen.
Het meisje uit de Franse stad Leon kwam naar school gekleed in een kimono, een lang loszittend gewaad met wijde mouwen, wat leidde tot bezwaren van haar schoolhoofd, die het interpreteerde als een religieus kledingstuk.
Vorige maand kondigde de Franse regering een verbod op het kledingstuk aan, de laatste in een reeks beslissingen van de afgelopen twintig jaar over de manier waarop moslimvrouwen zich kleden.
Volgens de harde interpretatie van laïcité, of secularisme, zijn uiterlijke geloofssymbolen op openbare scholen verboden. Aanvankelijk gold dit voor hoofddoeken, maar sindsdien hebben beleidsmakers besloten om ook andere kledingstukken te verbieden die worden beschouwd als gebaseerd op religieuze ideeën over bescheidenheid.
In eerdere incidenten zijn schoolmeisjes uitgesloten nadat ze rokjes droegen die niet kort genoeg werden geacht.
De advocaat van het meisje, dat om juridische redenen niet bij naam wordt genoemd, zei dat ze naar school ging “met een spijkerbroek, een T-shirt en een open kimono”.
De studente werd naar het schoolhoofd gebracht die haar vertelde dat ze niet op school mocht blijven met het kledingstuk aan.
“Dit scenario illustreert de gevaarlijke excessen die legitiem verwacht kunnen worden van de recente instructies,” zei Nabil Boudi, een advocaat die optrad namens de studente.
“Er is niets in het dragen van een kimono dat het mogelijk maakt om een ogenschijnlijke manifestatie van het behoren tot een religie te karakteriseren,” voegde Boudi eraan toe.
De advocaat voerde verder aan dat de leraar de religie van de studente veronderstelde toen hij haar van school uitsloot, aangezien de kimono, een traditionele Japanse outfit, geen religieuze connotatie heeft.
“Discriminatie door ambtenaren is strafbaar”, zei Boudi, die uitlegde dat hij een strafklacht had ingediend bij de officier van justitie van Lyon.
Critici van het verbod hebben lang betoogd dat het zou leiden tot discriminatie van schoolkinderen.
“Dit algemene verbod kan niet worden geïmplementeerd zonder toevlucht te nemen tot raciale profilering. Letterlijk alles kan als religieus worden beschouwd als de persoon als moslim wordt beschouwd of gezien,” zei Rim-Sarah Alouane, een promovendus die onderzoek doet naar constitutioneel recht, discriminatie, godsdienstvrijheid en burgerlijke vrijheden in Frankrijk, Europa en Noord-Amerika.
Voor het eerst sinds het verbod officieel van kracht werd op maandag, het begin van het Franse schooljaar, zei de minister van Onderwijs van het land, Gabriel Attal, in een interview dat tot 300 meisjes het verbod op het dragen van lange loszittende gewaden naar school hadden getrotseerd.
Terwijl sommige meisjes ermee hadden ingestemd om hun gewaad uit te doen, weigerden maar liefst 67 meisjes en werden naar huis gestuurd, vertelde hij aan BFM, een Frans tv-station.
Attal voegde eraan toe dat de meisjes die maandag naar huis waren gestuurd, brieven hadden gekregen die gericht waren aan hun familie en waarin stond dat “secularisme geen beperking is, het is een vrijheid”.
Als ze naar school bleven komen in lange loszittende gewaden, zou er een “nieuwe dialoog” komen, voegde de minister er onheilspellend aan toe.
‘Secularisme betekent vrijheid’
“Ik heb besloten dat de abaya niet langer gedragen mag worden op scholen,” zei Attal vorige maand in een verrassende aankondiging.
“Secularisme betekent de vrijheid om zich te emanciperen via de school,” zei hij en beschreef de abaya als “een religieus gebaar, bedoeld om de weerstand van de Republiek te testen tegen de seculiere vrijplaats die de school moet vormen”.
Het besluit van Attal werd veroordeeld door sommige leden van de oppositie, waarbij Clementine Autain van de linkse partij France Unbowed kritiek uitte op het “controleren van kleding”.
Ze beschuldigde de regering van een “obsessieve afwijzing” van de naar schatting vijf miljoen moslims in het land en zei dat de aankondiging van Attal “ongrondwettelijk” was.
De aankondiging was de eerste grote stap van Attal sinds hij in de zomer werd gepromoveerd om de zeer omstreden onderwijsportefeuille te beheren.
Activisten en rechtengroeperingen maken zich al lang zorgen dat de intense aandacht voor de hijab – vaak onder het mom van een verbod op religieuze symbolen – een symptoom is van genormaliseerde islamofobie in sommige EU-landen.
In 2004 verbood Frankrijk “het dragen van tekens of uitdossingen waarmee leerlingen ogenschijnlijk een religieuze binding tonen” op scholen. Onder dit verbod vielen grote kruizen, joodse kippas en islamitische hoofddoeken.
In 2010 werd een verbod op gezichtssluiers in het openbaar uitgevaardigd, een beslissing die door de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties werd veroordeeld als een schending van de mensenrechten.
In tegenstelling tot hoofddoekjes, bevond de abaya – een kledingstuk dat gedragen wordt om te voldoen aan de islamitische overtuigingen over bescheidenheid – zich tot november vorig jaar in een grijs gebied.
Het ministerie van Onderwijs gaf toen een circulaire uit waarin de abaya werd opgenomen in een groep kledingstukken die verboden konden worden als ze werden gedragen “op een manier die openlijk een religieuze overtuiging zou tonen”.