Jarenlange frustratie in de Israëlische medische wereld komt tot uiting nu de gerechtelijke revisie van de regering velen doet overwegen het land te verlaten.
Shilo*, 32, is een van de vele artsen in Israël die op zoek zijn naar alternatieven buiten het land, nu de politieke polarisatie over het justitiële hervormingsprogramma ervoor zorgt dat velen in de beroepsgroep zich afvragen hoe hun toekomst eruit ziet.
“Ik heb gehoord dat veel mensen op dit moment op zoek zijn naar alternatieven vanwege de politieke situatie, waaronder ikzelf,” zei Shilo, die werkt in het Wolfson Medical Center in Holon, ten zuiden van Tel-Aviv, in gesprek met Middle East Eye.
Eén land dat voordeel wil halen uit de situatie is de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), die volgens Israëlische media lucratieve contracten in het vooruitzicht stellen voor artsen die willen overstappen.
Volgens berichten in de Israëlische media hebben duizenden artsen zich aangesloten bij groepschats op sociale media op zoek naar advies over verhuizen naar het buitenland en sommigen ontvangen zelfs goedbetaalde aanbiedingen uit de VAE en Bahrein, die hun betrekkingen met Israël in 2020 hebben genormaliseerd.
De voorwaarden die worden aangeboden omvatten langetermijnvisa, salarissen die drie keer hoger liggen dan in Israël en opleidingsmogelijkheden en comfortabele verhuispakketten voor artsengezinnen.
Het justitiële hervormingsprogramma van premier Benjamin Netanyahu heeft geleid tot ongekende protesten in Israël uit vrees dat de rechterlijke macht van het land wordt gepolitiseerd, met verstrekkende gevolgen voor vele takken van de staat.
Vorige maand keurden Israëlische wetgevers een belangrijk wetsvoorstel goed dat zou leiden tot de afschaffing van de “redelijkheidnorm”, waardoor het Hooggerechtshof niet langer de mogelijkheid heeft om overheidsbesluiten te blokkeren die het onredelijk acht.
Israëlische gezondheidszorg dreigt in te storten
Steeds meer jonge Israëlische artsen heroverwegen hun toekomst in het land.
“In het verleden waren artsen die uit Europa terugkwamen met een medische graad niet erg welkom of kregen in ieder geval niet de residentie die ze wilden,” zei Shilo.
“Nu hebben de medische studenten en artsen die in het buitenland hebben gestudeerd echter het voordeel dat ze een Europees diploma hebben – wat in veel EU-landen acceptabeler is,” voegde Shilo eraan toe.
Er zijn ook groepen artsen die naar de EU, de VS, Nieuw-Zeeland en Canada willen reizen.
Een recent hoofdartikel in de Jerusalem Post waarschuwde dat de Israëlische gezondheidszorg “dreigt in te storten, en gerechtelijke hervormingen kunnen het proces versnellen”.
De Israel Medical Association (IMA), die 95 procent van de artsen in het land vertegenwoordigt, sloot zich ook aan bij de protesten door midden juli een twee uur durende staking te houden over de voorgestelde gerechtelijke hervormingen.
Professor Hagai Levine, voorzitter van de Israëlische Vereniging van Volksgezondheidsartsen, waarschuwde onlangs dat de gerechtelijke revisie ook ernstige gevolgen zou kunnen hebben voor de medische beroepsgroep.
“Het afschaffen van deze clausule [redelijkheidstandaard] zou politieke controle over de medische professionaliteit mogelijk maken – de geneeskunde politiseren – en zou de volksgezondheid en de medische autonomie schaden. Dit is niet redelijk,” zei Levine.
Win-win voor Israëlische artsen en de VAE
Artsen zoals Shilo hebben ook het gevoel dat de regering hun opofferingen niet volledig waardeert en beloont.
“Ik heb 6 jaar van mijn leven gespendeerd en met mijn eigen geld betaald om arts te worden voor mensen die niet alleen niet beseffen hoe slecht deze wetgeving is, niet alleen voor de artsen – maar ook voor onze patiënten,” zeiden ze.
Er is al een tekort aan artsen in Israël en maar liefst 3.000 artsen overwegen om naar het buitenland te verhuizen.
“Ik denk niet dat artsen hun thuisland zomaar zouden willen verlaten,” zei Shilo.
“Het is een lange reis om in een ander land geneeskunde te kunnen uitoefenen. Dus als het niet vanwege de politieke situatie is, zie ik niet in waarom ze dat zouden willen meemaken,” voegde hij eraan toe.
De voorgestelde gerechtelijke veranderingen hebben 30 opeenvolgende weken van protesten binnen en buiten Israël ontketend, waarbij voormalige Israëlische functionarissen en Israëls trouwste bondgenoot, de Verenigde Staten, waarschuwden tegen de “verdeeldheid zaaiende” revisie.
De gerechtelijke revisie duwt veel artsen over de rand in combinatie met de frustraties die velen al hadden over de staat van het gezondheidszorgsysteem in het land.
“De gezondheidszorg in Israël is er naar mijn mening op dit moment erg slecht aan toe. De salarissen zijn belachelijk, de wachttijden voor een specialist kunnen oplopen tot 3-6 maanden en de artsen werken in ploegen van 26 uur, maar dat alles heeft mensen er niet toe aangezet om naar andere landen te verhuizen,” zei Shilo.
Om aan te geven hoe ernstig de situatie door de regering wordt behandeld, drong de directeur-generaal van het ministerie van Volksgezondheid, Moshe Bar Siman-Tov, er bij artsen op aan om het gezondheidssysteem van het land niet op te geven.
Volgens de Internationale Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) behaalde meer dan 60 procent van de artsen in Israël hun eerste medische graad buiten het land. Dat is veruit het hoogste percentage van alle OESO-landen.
In een rapport van mei waarschuwde de OESO dat het aantal artsen in Israël al in 2025 zou kunnen beginnen te dalen. De huidige politieke onrust zou de problemen waarmee het land wordt geconfronteerd kunnen katalyseren.
Shilo is openhartig over de lucratieve aanbiedingen aan Israëlische artsen in de Golf.
“Zeggen dat ik niet blij zou zijn om minder te werken en meer betaald te krijgen en de beste zorg te kunnen geven die ik kan geven, zou een leugen zijn. Het is een win-winsituatie voor de Israëlische artsen en de regering van de VAE, maar niet voor de mensen in Israël die op zoek zijn naar kwalitatieve en snelle medische zorg,” zegt Shilo.
“Naar mijn mening is er op dit moment veel frustratie en mensen zullen Israël niet zo gemakkelijk verlaten. Het is moeilijk om uit je comfortzone te stappen en te vertrekken omdat het echt moeilijk is om je huis, familie en vrienden achter te laten en naar een plek te gaan waar de cultuur en taal anders is, maar ik denk ook dat sommigen van ons er genoeg van hebben, dus we zouden mensen tot op zekere hoogte kunnen zien vertrekken,” voegde ze eraan toe.