Algerijnse minister van Buitenlandse Zaken verwijt Frankrijk dat het zich mengt in een discussie over welke coupletten het volkslied van het land zou moeten hebben.
De Algerijnse minister van Buitenlandse Zaken, Ahmed Attaf, heeft zijn verbazing uitgesproken over de Franse pogingen om zich te mengen in een debat over het volkslied van het Noord-Afrikaanse land.
Algerije heeft zijn oorspronkelijke volkslied uit 1962, waarin Frankrijk en de Franse overheersing worden genoemd, in ere hersteld.
Dit heeft geleid tot een reactie in Parijs, waarbij de Franse minister van Buitenlandse Zaken Catherine Colonna de stap “achterhaald” noemde.
“[Ik ben] verbaasd over het feit dat de Franse minister van Buitenlandse Zaken dacht dat ze een mening kon geven over het Algerijnse volkslied,” zei Attaf woensdag in een interview.
Hij voegde er ironisch aan toe: “Ze had ook kritiek moeten hebben op de melodie. Misschien past het niet bij haar.”
Op 24 mei vaardigde de Algerijnse president Abdelmadjid Tebboune een decreet uit waarin een strofe werd heringevoerd die Frankrijk bij naam noemt.
De verzen luiden: “O Frankrijk, de tijd van berisping is voorbij, en we hebben het afgesloten zoals een boek wordt afgesloten; O Frankrijk, dit is de dag van de afrekening, dus bereid je voor om van ons ons antwoord te ontvangen!”
Toen journalisten haar op 19 juni vroegen om commentaar te geven op de verandering, zei Colonna in eerste instantie dat ze geen commentaar wilde geven voordat ze verder ging met haar commentaar.
De Franse topdiplomaat zei dat de verzen uit een vervlogen tijd stamden en een proces van dekolonisatie weerspiegelden.
Dit viel niet in goede aarde in Algerije, waar de opmerkingen werden gezien als inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van het land door de voormalige kolonisator.
In feite werd de passage in kwestie nooit echt uit het volkslied geschrapt.
De Algerijnse grondwet van 2008 bepaalt verder dat het volkslied onveranderlijk is.
Dit nieuwe decreet vervangt een eerder decreet uit 1986, waarin stond dat “het volkslied wordt uitgevoerd, gezongen en gemusiceerd, volgens het bijbehorende ceremonieel”.
Door deze dubbelzinnige formulering konden de Algerijnse autoriteiten de verzen geleidelijk schrappen zonder ze uit het volkslied te verwijderen.
Het segment in kwestie werd minder prominent en werd vaak niet gespeeld om spanningen met Parijs te vermijden. Dit was vooral het geval toen Algerije moeilijke economische tijden doormaakte als gevolg van een oliecrisis in de jaren 80.
De woorden van het Algerijnse volkslied werden geschreven door de dichter en denker Moufdi Zakaria in 1955, op verzoek van de leiders van het Nationaal Bevrijdingsfront (FLN), dat de onafhankelijkheidsoorlog van het land tegen Frankrijk leidde.
Jaren van spanningen
In de afgelopen jaren zijn de spanningen tussen de twee landen toegenomen, waarbij Parijs en Algiers regelmatig met elkaar in de clinch gaan.
Na de laatste uitbarsting zei Attaf: “Voor bepaalde Franse partijen of politici krijg je de indruk dat Algerije een makkelijk onderwerp is geworden om voor politieke doeleinden te gebruiken.”
De Algerijnse regering heeft onlangs een officieel bezoek van Tebboune aan Frankrijk, dat gepland stond voor mei en bedoeld was om de relatie weer op de rails te krijgen, voor onbepaalde tijd uitgesteld.
De onrust is duidelijk sinds februari, toen de Algerijnse regering Frankrijk ervan beschuldigde Amira Bouraoui, een activiste met een dubbele Algerijns-Franse nationaliteit, te hebben geholpen het land te ontvluchten naar buurland Tunesië en vervolgens verder naar Frankrijk.
De Franse autoriteiten hebben via de ambassade in Tunesië ingegrepen om te voorkomen dat Bouraoui, een prominente vertegenwoordiger van de protestbeweging Hirak, zou worden uitgeleverd aan Algerije.
Omdat Bouraoui de Franse nationaliteit had, “oefenden de autoriteiten hun consulaire bescherming uit”, aldus het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken destijds.
Algiers beschouwde deze stap als een “schending van de nationale soevereiniteit” en besloot zijn ambassadeur in Parijs, Said Moussi, “met onmiddellijke ingang” terug te trekken.
Bouraoui, een bekende activiste in Algerije, kreeg een reisverbod opgelegd en haar ontsnapping was zeer gênant voor de autoriteiten.
Frankrijk koloniseerde Algerije in de jaren 1830 en onderwierp het aan een wrede bezettingsperiode die eindigde in 1962, na een lange en bloedige oorlog.
Algerije heeft lange tijd kritiek gehad op het koloniale verleden van Frankrijk en heeft Parijs opgeroepen om boete te doen voor het onrecht dat het tijdens zijn koloniale overheersing heeft gepleegd.
Algerije heeft duidelijk gemaakt dat verzoening tussen de twee partijen niet mogelijk is zonder verantwoording af te leggen voor het verleden, iets wat Frankrijk grotendeels heeft vermeden.