Mensenrechtengroeperingen hebben beloofd het wetsvoorstel waardoor meer Israëlische steden Palestijnen zouden uitsluiten van het kopen van land of het huren van appartementen aan te vechten.
De Israëlische regering werkt aan wetgeving om Galilea, een regio in het noorden van Israël met een aanzienlijke Palestijnse bevolking, te “Judaïseren”.
De stap maakt deel uit van een deal die vorig jaar werd gesloten om de nieuwe Israëlische regering te vormen met de extreemrechtse politici Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir, die de joodse nederzettingen in de regio willen uitbreiden.
Als onderdeel van het plan om “Joodse nederzettingen in de Galilea te redden,” is premier Benjamin Netanyahu van plan om een controversiële wet uit 2011, die kleine gemeenschappen de bevoegdheid geeft om potentiële nieuwkomers door te lichten, aanzienlijk te versterken.
Toen de wet werd aangenomen, was het doel om een uitspraak van het Hooggerechtshof te omzeilen die woongemeenschappen verbood om land alleen aan Joden te verpachten.
De wetten geven “bijna volledige discretie” aan deze kleine gemeenschappen om te kiezen wie er komt wonen, zei Suhad Bishara van Adalah, het Legal Center for Arab Minority Rights in Israël.
“In de praktijk is deze regeling vooral een instrument om Palestijnse burgers uit te sluiten en hun verblijf in deze gemeenschappen te verhinderen, en vormt het een wettelijk mechanisme voor residentiële segregatie in veel plaatsen in de staat Israël,” zei Bishara tegen Middle East Eye.
Eerder deze maand zei de Israëlische minister van Justitie Yariv Levin dat de aankoop van huizen door Palestijnen in steden in Israël Joodse mensen ertoe aanzet deze gebieden te verlaten.
“Arabieren kopen appartementen in Joodse gemeenschappen in de Galilea en dit zorgt ervoor dat Joden deze steden verlaten omdat ze niet klaar zijn om met Arabieren te leven,” zei Levin.
Nu wil de Israëlische regering “dit systeem uitbreiden en verdiepen,” zei Bishara.
De regering heeft toegezegd het aantal steden dat nieuwkomers kan selecteren uit te breiden van steden met 400 huishoudens naar steden met maximaal 1000 huishoudens.
De uitbreiding van de wet wordt ook gesteund door een aantal parlementariërs van de oppositie. De eerste lezing van het wetsvoorstel dat steden met maximaal 600 huishoudens zou toestaan om te screenen wie er komt wonen, werd goedgekeurd onder de vorige regering.
De wet staat officieel niet toe dat acceptatiecommissies inwonende kandidaten afwijzen op grond van ras, religie, geslacht, nationaliteit, handicap, klasse, leeftijd, afstamming, seksuele geaardheid, land van herkomst, opvattingen of partijpolitieke voorkeur.
De formulering van de wet van 2011 staat echter toe dat comités kandidaten afwijzen die ze “ongeschikt achten voor het sociale en culturele weefsel” van de gemeenschap.
‘Flagrante schending van mensenrechtenwet’
Het Israëlische kabinet besprak eerder deze maand ook een nieuw voorstel om “zionistische waarden” in het regeringsbeleid te bevestigen, wat volgens critici Joodse Israëli’s in staat zou kunnen stellen om een voorkeursbehandeling te krijgen bij de planning en bouw van woningen.
Palestijnse burgers van Israël die in de Negev (Naqab) wonen, beschuldigen de Israëlische regering er al lange tijd van dat ze hen met verschillende tactieken probeert te ontwortelen.
Daartoe behoren confiscatie van land van Palestijnen en het veranderen van landeigenaren in pachters. Daarnaast wordt de Israëlische regering ervan beschuldigd de uitbreiding van Palestijnse dorpen te verhinderen en ze te omsingelen met nieuwe joodse nederzettingen.
Het is de bedoeling dat de nieuwe wet ook wordt uitgebreid naar de bezette Westelijke Jordaanoever in gebieden waar Israël grondgebied heeft geannexeerd waar ook Palestijnen wonen.
Bishara zei dat het wetsvoorstel, als het ongewijzigd wordt aangenomen, “grondwettelijk kan worden getoetst op toepasbaarheid in Israël”
“Dit is een flagrante schending van het internationaal humanitair recht en de mensenrechtenwetgeving, die van toepassing zijn op de Westelijke Jordaanoever als bezet gebied,” waarschuwde Bishara.
“Als dit wordt aangenomen, zal dit leiden tot een verdieping van het mechanisme van de facto annexatie van bezette gebieden en kan het worden beschouwd als onderdeel van een de jure annexatieproces, wat absoluut in strijd is met de bezettingswetten,” voegde ze eraan toe.