De opmerkingen van Kais Saied ter verdediging van zijn anti-Afrikaanse opmerkingen zijn online breed bespot en belachelijk gemaakt.
De Tunesische president Kais Saied heeft kritiek op zijn racistische opmerkingen aan het adres van zwarte mensen beantwoord door te suggereren dat hij Afrikaanse vrienden heeft.
Staande naast de president van Guinee-Bissau, Umaro Sissoco Embalo, verdedigde Saied woensdag zijn anti-zwarte opmerkingen van vorige maand door te zeggen dat sommige van zijn familieleden “getrouwd waren met Afrikanen” en dat hij “vrienden van de rechtenfaculteit had die Afrikanen waren”.
De opmerkingen van Saied werden alom bespot en online bespot als een mislukte poging om zichzelf vrij te pleiten van beschuldigingen van racisme.
“De klassieke ‘ik heb een zwarte vriend’,” zei een gebruiker van sociale media, en voegde eraan toe dat het een “zielige poging was om de racistische en verachtelijke opmerkingen te rechtvaardigen”.
Vorige maand waarschuwde Saied dat de migratie van zwarte mensen uit Sub-Sahara Afrika naar het land deel uitmaakte van een “crimineel plan” om Tunesiërs te vervangen en de demografische structuur van het land te veranderen.
Het bezoek van Sissoco Embalo leek steun te bieden aan de in opspraak geraakte Saied: de president van Guinee-Bissaun verklaarde: “Ik kan niet geloven dat u [Kais Saied] xenofoob of racistisch kunt zijn”, voordat hij zijn Tunesische ambtgenoot er onhandig aan herinnerde “dat u zelf Afrikaan bent”.
Saied ontkende dat hij racistisch was en suggereerde dat zijn opmerkingen uit hun verband waren gerukt.
Voor andere gebruikers van sociale media onderstreepte Saieds verdediging dat de president over de saga sprak alsof hij zelf geen Afrikaan is.
Door in de derde persoon over Afrikanen te spreken, vroegen andere gebruikers zich af of Saied sprak als Europeaan of Australiër en niet uit een land dat deel uitmaakt van het Afrikaanse continent.
De laatste jaren is Tunesië een belangrijk doorgangspunt voor mensen uit andere Afrikaanse landen die de Middellandse Zee oversteken om Europa binnen te komen.
Activisten en campagnevoerders hebben al lang kritiek op de haatzaaiende uitlatingen tegen Afrikaanse migranten en vluchtelingen in het land, waaronder recente campagnes op sociale media waarin de autoriteiten worden opgeroepen om degenen die Europa proberen te bereiken tegen te houden.
Groeiend verzet
In de weken nadat Saied zijn opmerkingen tegen Afrikaanse migranten maakte, is er steeds meer verzet gekomen van internationale organisaties.
De Afrikaanse Unie zei in een verklaring dat zij “de racistische uitlatingen over mede-Afrikanen in Tunesië scherp veroordeelt”, zonder rechtstreeks naar Saied te verwijzen.
De voorzitter van de Commissie van de Afrikaanse Unie, Moussa Faki Mahamat, voegde daaraan toe dat zij “de schokkende verklaring van de Tunesische autoriteiten over mede-Afrikanen, die indruist tegen de letter en de geest van onze organisatie en grondbeginselen, ten strengste veroordeelt”.
De Wereldbank heeft haar werkzaamheden met Tunesië opgeschort nadat Afrikaanse migranten in het land waren aangevallen, na de xenofobe toespraak van Saied.
De vertrekkende voorzitter van de bank, David Malpass, zei dat de tirade van Saied had geleid tot “racistische pesterijen en zelfs geweld” en dat de instelling een geplande vergadering met Tunesië tot nader order had uitgesteld terwijl ze de situatie beoordeelt, meldde AFP.
Ook de VS lieten zich uit over de opmerkingen van Saied.
“Zoals u van de Wereldbank hebt gehoord, zijn ook wij ernstig bezorgd over de opmerkingen van president Saied over migratie vanuit Afrika ten zuiden van de Sahara naar Tunesië en berichten over willekeurige arrestaties van migranten in de afgelopen weken”, aldus Ned Price, woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
“Wij dringen er bij de Tunesische autoriteiten op aan hun verplichtingen uit hoofde van het internationaal recht na te komen om de rechten van vluchtelingen, asielzoekers en migranten te beschermen”, voegde hij eraan toe.
Tunesië is in een politieke crisis verwikkeld sinds juli 2021, toen Saied eenzijdig het parlement schorste en de regering ontbond in wat velen een “constitutionele staatsgreep” noemden.
Vervolgens regeerde hij per decreet, alvorens een nieuwe grondwet door te drukken die zijn eenmansregering verankerde.