Soraya Tamr, een vrouwelijke vrijwilliger bij de Witte Helmen, deelt haar verslag uit eerste hand over de zoek- en reddingsacties in het door rebellen beheerste Syrië.
Een vrijwillige reddingswerker in het door rebellen beheerste Syrië heeft de verwoestingen beschreven die zij heeft gezien tijdens haar werk aan het front. Volgens haar hebben de aardbevingen van 6 februari de huizen met meer kracht door elkaar geschud dan alle bombardementen van de afgelopen 12 jaar onder leiding van de regering.
Al meer dan twee weken probeert Soraya Tamr de mensen te redden die nog steeds vastzitten onder het puin in Idlib, dat in handen is van de rebellen, nadat twee zware aardbevingen een spoor van vernieling hebben achtergelaten door Zuid-Turkije en Noord-Syrië.
Haar collega’s, leden van de Witte Helmen, halen al jaren mannen, vrouwen en kinderen uit gebombardeerde gebouwen, maar normaal gesproken slechts uit één of twee plaatsen tegelijk.
Maar sinds de aardbevingen van 7,8 en 7,5 hebben ze te maken gekregen met ongeveer vier miljoen mensen die rechtstreeks door de ramp zijn getroffen, maar met nog minder voorraden dan normaal.
“Toen de aardbeving begon, stormden we het huis uit, en ik kon de stemmen van buren en kinderen horen terwijl ze zich uit de gebouwen haastten,” vertelde Tamr aan Middle East Eye.
“Alle gebouwen begonnen in te storten. De paniek was onwerkelijk. Je beseft dan dat jij het enige beetje hoop bent dat ze nog hebben. Je kunt niet hulpeloos blijven staan. Je moet handelen.”
De Witte Helmen – formeel bekend als de Syrische Civiele Verdediging – werden samengesteld uit Syriërs in de door de rebellen gecontroleerde regio’s. Ze begonnen mensen te helpen toen de oorlog in Syrië in 2012 escaleerde en zijn nu wereldwijd bekend als de redders die gaan waar anderen niet durven gaan.
De Syrische president Bashar al-Assad en zijn medestanders, waaronder Rusland, hebben de groep afgedaan als door het Westen gesponsorde propaganda-instrumenten en hebben zelfs beweerd dat zij sommige reddingsoperaties in scène hebben gezet.
Deze beschuldigingen – die volgens de groep deel uitmaken van een desinformatiecampagne om hen in diskrediet te brengen – hebben de Witte Helmen ertoe gebracht een gepolijste media-operatie op te zetten om de aandacht te vestigen op de benarde situatie van de mensen in de regio.
Je moet sterk zijn
Voor Tamr werden de reddingsacties in de door de rebellen bezette gebieden vooral bemoeilijkt door de trage reactie van de VN na de beving, maar ook door een besluit van Assad om toestemming te vragen voor de levering van hulp via extra grensovergangen met Turkije.
Volgens plaatselijke reddingsteams zijn in de eerste drie dagen na de eerste beving wellicht honderden burgers omgekomen door het uitblijven van levensreddende hulp.
Tamr zei dat, hoewel sommigen konden worden gered, elke redding gepaard ging met het nieuws dat er steeds meer waren gestorven.
Ze herinnerde zich een geval waarin ze een meisje genaamd Aya redde om er vervolgens achter te komen dat haar ouders waren omgekomen onder het puin.
“Wanneer je de vreugde voelt van het redden van een persoon, voelt dat geweldig, maar kort daarna voel je de pijn van het redden van het enige overlevende kind van hun familie. De rest van het gezin is allemaal dood, hun leven is verloren gegaan,” zei Tamr.
“Gevoelens van verdriet proberen je te overvallen, maar je moet sterk zijn om de ramp het hoofd te bieden.”
Nu de zoek- en reddingsactie in het noordwesten van Syrië afloopt, zei Tamr dat ze zichzelf verantwoordelijk houdt voor het feit dat ze niet meer mensen heeft kunnen redden.
“Ik wil een boodschap sturen naar alle mensen die om onze hulp vroegen, maar die we niet konden bieden. Ze vroegen ons om hun families en kinderen van onder het puin te redden, maar de dood was dichter en sneller bij hen dan bij ons,” zei ze.
“We verontschuldigen ons bij iedereen die tijdens de aardbeving is omgekomen en dat we hen niet konden helpen of redden.”