In Antakya werd de 13-jarige Mustafa gered en in Kahramanmaras werd de 17-jarige Aleyna Olmez uit het puin gehaald.
Reddingswerkers van de brandweer van Istanbul hebben een 13-jarige jongen onder het puin vandaan gehaald nadat hij daar 228 uur had doorgebracht na de dodelijke aardbevingen die Turkije en Syrië hebben getroffen.
Mustafa’s leven werd woensdag gered in de Zuid-Turkse stad Antakya, die bijzonder zwaar getroffen is.
Op videobeelden die door de gemeente Istanbul werden vrijgegeven, was te zien hoe de jonge tiener werd gered en weggedragen door hulpdiensten.
Reddingsscènes als deze bieden zeldzame momenten van hoop temidden van een zee van verwoesting. Het dodental na de twee aardbevingen bedraagt momenteel meer dan 41.000 en zal naar verwachting nog veel hoger uitvallen.
In de Turkse provincie Kahramanmaras werd volgens de staatszender TRT Haber 248 uur na de eerste aardbeving een 17-jarig meisje uit het puin gered.
A young girl was pulled from debris of a collapsed building 248 hours after deadly earthquake hit southern Türkiye as hopes of finding more survivors fades https://t.co/rez2i4jcjM pic.twitter.com/VQTxmlPygx
— ANADOLU AGENCY (@anadoluagency) February 16, 2023
Aleyna Olmez is gered uit het puin van het ingestorte flatgebouw Atabey in de wijk Kayabasi in Kahramanmaras.
In dezelfde provincie werd op de tiende dag na de krachtige aardbevingen een 74-jarige vrouw levend uit het puin van een ingestort gebouw gehaald. Cemile Kekec zat volgens Reuters al 227 uur vast.
Ook in Kahramanmaras werd een kat uit een gebouw gered, 248 uur na de ramp.
De twee aardbevingen vonden plaats op 6 februari. In Turkije waren ze geconcentreerd in Kahramanmaras en schudden ze negen andere provincies door elkaar: Hatay, Gaziantep, Adiyaman, Malatya, Adana, Diyarbakir, Kilis, Osmaniye en Sanliurfa.
Volgens deskundigen wordt 90 procent van de overlevenden onder het puin gevonden in de eerste 72 uur, een periode die afgelopen donderdagochtend afliep.
Maar in de dagen daarna bleven er berichten komen over mensen die werden gered, met wonderbaarlijke voorbeelden van overleving, waaronder dat van een 10 dagen oude baby, die zijn halve leven onder het puin had doorgebracht, die na 90 uur samen met zijn moeder werd gered.
Terwijl de reddingswerkzaamheden doorgaan, hebben buitenlandse hulpverleners en de families van nog vermiste geliefden gewaarschuwd tegen het gebruik van zware machines om al het puin op te ruimen, omdat dit mensen zou kunnen doden die nog leven maar vastzitten.
Op sociale media gebruiken mensen de hashtag #EnkazKaldirmaDurmali, wat zich laat vertalen als “puinruimen moet stoppen”.
Cyrille Chauveau, plaatsvervangend leider van een Frans reddingsteam dat in Antakya is ingezet, vertelde Anadolu dat het organiseren van hulpverlening na dergelijke rampen erg moeilijk is.
“Het is moeilijk om te weten waar we de reddingsteams heen moeten sturen,” zei Chauveau. “We moeten ons snel organiseren en ons concentreren op de reddingsoperaties. We moeten een race tegen de klok houden bij zulke grote rampen.”
In een diepgaande blijk van internationale solidariteit zijn reddingswerkers uit de hele wereld gekomen om te helpen bij de hulpverlening.
Vogelman
In Syrië, dat lijdt onder de twee aardbevingen na tien jaar burgeroorlog, was er beter nieuws te melden in een kamp aan de rand van het door rebellen bezette Jandaris.
Omar Hussein al-Ahmad, die de aardbevingen overleefde, vertelde aan Reuters hoe hij een aantal vogels van de ramp had weten te bevrijden.
De 27-jarige vader van twee kinderen zei dat hij eerst met zijn vrouw en kinderen zijn huis was ontvlucht. Daarna kwam hij terug om de vogels te redden en terug te brengen naar de tent van zijn gezin in een kamp voor ontheemden.
Met een kooi vol vogels die hij had gered, zei Ahmad dat zijn huis volledig was verwoest. “Als we deze vogels zouden vrijlaten, zouden ze niet overleven, ze hebben verzorging nodig en een speciaal soort voedsel,” vertelde hij aan Reuters.
Na de aardbeving was Ahmad een paar dagen in een olijfgaard gebleven voordat hij naar het kamp in Jindayris kwam. “De volgende dag keerden we terug naar huis om onze spullen te halen en vonden we enkele van de vogels levend in de kooien, terwijl andere in een stuk of vijf, zes kooien waren gestorven,” zei Ahmad.
Het fokken van vogels is al geruime tijd een hobby van de Syrische vader. Het is een passie die hij heeft doorgegeven aan zijn kinderen.
“Nu houdt mijn jongste zoon ook van vogels en hij zei me terug te gaan en ze te halen zodat ze niet sterven,” zei Ahmad.