De Atlas Leeuwen veroveren de harten van Zuid-Amerikanen door hun temperamentvolle optreden op het veld, maar ook door de publieke genegenheid die ze hun familie tonen na hun overwinningen.
Als Marokko woensdag het veld betreedt voor de halve finale van het WK tegen Frankrijk, hebben ze niet alleen een hele natie achter zich, maar ook een legioen fans in heel Zuid-Amerika.
Hun vasthoudende optredens en hartverwarmende capriolen hebben van hen een grote hit gemaakt in een groot deel van het continent.
Marokko speelt met defensieve scherpte en aanvallende verve, en de Assepoester ren belichaamt een vechtlust, wat passend is als je bedenkt dat hoofdcoach Walid Regragui zijn team “de Rocky Balboa van dit WK” heeft genoemd.
“De mensen willen iets anders zien. Het feit dat een Afrikaans team voor het eerst de halve finales haalt, heeft velen enthousiast gemaakt,” vertelde Soufiane El-Guenag, een in Marokko geboren leraar die in de Mexicaanse stad Veracruz woont.
Ik weet zeker dat de meeste Mexicanen voor de Marokkanen zullen stemmen als we erin slagen Frankrijk te verslaan en de finale tegen Argentinië te halen.
– Soufiane El-Guenag, Marokkaan in Mexico
Volgens Guenag zijn er slechts drie andere Marokkanen in Veracruz en niet meer dan 500 in het hele land, maar in de wedstrijd David tegen Goliath van woensdag zullen de Atlas Leeuwen worden toegejuicht door miljoenen in Zuid-Amerika en daarbuiten.
“Ik kreeg verschillende berichten van mensen die me feliciteerden met het succes van Marokko. Ik weet zeker dat de meeste Mexicanen voor de Marokkanen zullen juichen als we erin slagen Frankrijk te verslaan en de finale tegen Argentinië te halen,” vertelde hij.
Hij voegde eraan toe dat de meeste Libanees-Mexicanen van het land, ongeveer 500.000, de Noord-Afrikaanse natie supporteren. Een van de redenen, zei hij, was de manier waarop de spelers hun succes vierden met hun familie.
Video’s van spits Sofiane Boufal dansend met zijn moeder en Paris Saint Germain verdediger Achraf Hakimi die zijn moeder een kus op de wang geeft, oogstten wereldwijde bijval.
“Mensen zagen de Marokkanen kussen en dansen met hun moeders en dat heeft hun harten geraakt. De liefde voor de familie is iets wat iedereen raakt, vooral in Latijns-Amerika”, aldus Guenag.
We zijn nu allemaal Marokkanen
Marokko heeft ook nieuwe steun gevonden door het uitschakelen van de drie toernooi favorieten; België, Spanje en Portugal.
Abderrahman Agdaou, een moslimleider in El Salvador, vertelde dat nadat Spanje Costa Rica met 7-0 had verslagen, Marokko het favoriete team van het continent was, toen ze het tegen Spanje opnamen.
“De gemeenschap is nu helemaal Marokkaans,” zei hij.
In de straten van de hoofdstad San Salvador verkochten de meeste straatverkopers nog steeds de tenues van Argentinië en Brazilië, maar de steun voor Marokko groeide.
“Ik ben erg blij dat de Marokkanen solidair zijn met Palestina. Maar het heeft voor mij een bitterzoet gevoel, gezien de situatie in de Westelijke Sahara”.
– Carlos Medina Lahsen, historicus
“De mensen moeten nu beseffen dat wij [Marokko] een internationale voetbalmacht zijn, met de meeste [van onze] atleten die in Europese clubs spelen. Net als de Latijns-Amerikaanse landen zijn wij gekoloniseerd. We vertrouwden op onze capaciteiten en we gaan vooruit,” zei Agdaou.
Hij herinnerde de belangrijke rol van wijlen de Braziliaanse voetbalmanager Jose Faria, die het Marokkaanse team leidde op het WK 1986 in Mexico.
Dat team bereikte de knock-out fase – wat een primeur was voor een Afrikaanse en Arabische natie. “Faria bracht de schoonheid van het Braziliaanse voetbal naar Marokko, en we zijn hem veel verschuldigd.”
Agdaou voegde eraan toe dat na het succes van het Marokkaanse team, velen in de regio geïnteresseerd waren in meer informatie over de Mohammed VI Football Academy van het land, en of het een rol speelde in het succes van het team.
“Laatst vroeg de broer van de president van El Salvador [Nayib Bukele] me hoe een derdewereldland met zoveel kracht het voetbal in eigen land kon ontwikkelen,” zei Agdaou.
“El Salvador wil graag het Marokkaanse voorbeeld volgen.”
De Palestijnse zaak
De Palestijnse vlag was alom aanwezig op het WK van dit jaar met regionale fans die de aandacht wilden vestigen op Israëls 74-jarige bezetting.
Na de 1-0 overwinning tegen Portugal bracht het Marokkaanse team opnieuw de Palestijnse zaak op het veld toen de spelers zich verzamelden om de overwinning te vieren.
Solidariteit werd ook op andere manieren geuit. Fans van één van Marokko’s nationale voetbalteams, Raja Casablanca, brachten het Rajawi-gezang naar het WK, dat is opgedragen aan het Palestijnse volk.
In de wedstrijd tussen Frankrijk en Tunesië deed een fan hetzelfde met de Palestijnse vlag, dagen nadat een veldinvaller de wedstrijd had verstoord met een LGBTQ pride-vlag.
“Steun betuigen aan het Palestijnse volk komt overeen met het herdenken van de onderdrukte volkeren in de wereld”, vertelde de Braziliaanse geestelijke sjeik Rodrigo Jalloul.
“De Palestijnse zaak zal door moslims nooit worden vergeten.”
In Chili, met een geschatte bevolking van 500.000 Palestijnse Chilenen, juichten velen voor Marokko, zei voetbalhistoricus Carlos Medina Lahsen.
Lahsen werkte enkele jaren geleden aan een documentaire film over het verhaal van Club Deportivo Palestino, opgericht door de gemeenschap in 1920. In 2014 zette Palestino op zijn shirt de kaart van Palestina van voor de afscheiding en verving het nummer 1 ermee.
De zet leidde tot controverse, maar verhoogde de bewustwording voor de Palestijnse zaak.
“Ik ben erg blij dat de Marokkanen solidair zijn met Palestina. Maar het heeft voor mij een bitterzoet gevoel, aangezien de situatie in Marokko met betrekking tot de Westelijke Sahara vergelijkbaar is met wat er in Israël gebeurt,” zei hij, verwijzend naar het betwiste gebied dat gedeeltelijk wordt gecontroleerd door de Arabische Democratische Republiek Sahrawi.
“Maar men moet onderscheid maken tussen de acties van de Marokkaanse regering en de bevolking. De pro-Palestijnse publiciteit van de Marokkanen tijdens het WK dwingt de media om de Palestijnse vlag te tonen – iets wat gewoonlijk door de pers wordt vermeden,” voegde hij eraan toe.
Verdeelde harten in Argentinië
Ondanks het schokkende 2-1 verlies tegen Saoedi-Arabië houden de bookmakers rekening met de kansen van Argentinië om het WK te winnen.
Superster Lionel Messi gedijt op de verantwoordelijkheid voor een sprookjesachtige WK-zwanenzang en is in uitstekende vorm. Waarschijnlijk zal het zijn laatste internationale toernooi zijn.
Om de overleden Diego Maradona af te troeven als de grootste Argentijnse speler ooit, moet Messi het team naar nog twee overwinningen leiden op dezelfde manier als Maradona de Albiceleste naar glorie leidde op het WK 1986.
Mohammed Bennis, een in Marokko geboren Argentijn die 26 jaar geleden met zijn vrouw naar de Zuid-Amerikaanse natie verhuisde, zei dat als Marokko en Argentinië het in de finale tegen elkaar zouden opnemen, hij niet van streek zou zijn als de grote Messi met de winnaarsmedaille zou weglopen.
“Natuurlijk ben ik voor Marokko, maar als we door Argentinië worden verslagen, zal dat niet pijnlijk zijn.”
Betoverd door het talent van Maradona, steunde Bennis Argentinië, voordat hij naar Buenos Aires verhuisde, maar is nu geboeid door de uitstekende prestaties van Marokko.
“Andere Arabisch-Argentijnen steunen ons, en de moslimgemeenschap is erg enthousiast. Maar het zijn niet alleen zij. Argentijnen in mijn gebouw hebben me gefeliciteerd, evenals de ouders van de collega’s van mijn kinderen op school,” zei Bennis.
Hij voegde eraan toe dat de Argentijnen zich ook achter Marokko zouden kunnen scharen als het Noord-Afrikaanse team de finale haalt.