Kort nadat Israëlische troepen zondag de stad Jenin waren binnengevallen, werd een 15-jarig meisje dood aangetroffen op haar dak, doorzeefd met kogelwonden.
Jana Majdi Zakarneh, een 15-jarige Palestijnse, zat zondagavond in haar pyjama op het dak te spelen met haar kat, toen Israëlische troepen haar meerdere malen beschoten, tweemaal in het gezicht.
De volgende dag is de schok van Jana’s dood voelbaar in de stad Jenin, waar zij werd gedood. Rouwenden zaten op plastic stoelen buiten haar begrafenisdienst in grimmige stilte.
De stem van haar tante, Hanan Said Zakarneh, klonk: “Wat heeft dit kind gedaan om zo neergeschoten te worden?”
“Wat was haar misdaad?” vroeg ze, terwijl ze haar tranen bedwong.
“Ze was jong. Ze bracht bijna al haar tijd door met haar ouders, en komt en gaat het huis niet uit,” vertelde Hanan. Ze legde uit dat Jana’s beide ouders gehandicapt zijn en fulltime zorg en ondersteuning nodig hebben.
Jana, die eind deze maand 16 jaar zou worden, zorgde voor hen.
“Mijn zus had alleen haar dochter, die nu een martelaar is, en een zoon die nog jong is,” zei Hanan.
‘Niemand wist wat hij moest doen’
Die zondagavond klonk het geluid van geweerschoten door de buurt, toen Israëlische troepen een inval deden, maar niemand besefte dat Jana was neergeschoten.
‘Toen ik daar aankwam, lag ze op de grond, bloedend uit wat wel overal leek.’
-Majid Zarkaneh, oom
De inval begon rond 21.30 uur en ongeveer 20 minuten nadat de soldaten zich hadden teruggetrokken, werd Jana’s lichaam gevonden.
Haar oom, Majid Zakarneh, vertelde dat haar vader en jongere broer van 13, haar dood op het dak vonden nadat de familie haar afwezigheid had opgemerkt en haar ging zoeken.
“Ze zat op het dak met haar kat. Ze ging erheen nadat het schieten begon, maar ze was niet in de buurt van de soldaten,” zei Majid.
Hij zei dat vier scherpe kogels haar hadden geraakt, twee in het gezicht, één in de nek en één in de schouder.
“Er lag veel bloed op de vloer. Niemand wist wat te doen.
“Mijn zus begrijpt niet eens dat haar dochter is overleden. Ze zit in een andere wereld en kan niet bevatten wat er om haar heen gebeurt.”
Het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid maakte maandag na middernacht haar dood bekend. Volgens het ministerie is ze gedood door een kogel in het hoofd die door Israëlische troepen is afgevuurd tijdens een inval in de stad Jenin.
Geen plaats om te schuilen
Kort na het begin van de inval in de wijk al-Bayadir braken gevechten uit tussen gewapende Palestijnse strijders en Israëlische soldaten. Israëlische troepen vielen een aantal huizen in het gebied binnen en arresteerden drie Palestijnen.
Na de arrestaties intensiveerde de botsingen tussen Palestijnse strijders en de Israëlische troepen, vertelde Saleem al-Subar, een plaatselijke activist in Jenin.
“De soldaten vielen aan terwijl er nog burgers op straat waren, waaronder gezinnen met hun kinderen,” zei Subar.
“We begonnen overal schoten te horen, en de mensen waren in de war en wisten niet wat ze moesten doen. Ze begonnen te rennen en zich te verstoppen omdat ze niet wisten waarvandaan de soldaten schoten.”
Majid vertelde dat er kogelhulzen werden gevonden in een naburig huis, dat toebehoorde aan één van de mannen die door de Israëlische troepen werd gearresteerd. Hij gelooft dat dit het huis is van waaruit Jana met een sluipschutter werd beschoten.
Het Israëlische leger gaf maandagmiddag een verklaring vrij waarin stond: “Na een voorlopig onderzoek werd vastgesteld dat er inderdaad een grote waarschijnlijkheid is dat het gedode meisje, werd geraakt door een onopzetttelijk schot, bestemd voor gewapende mannen op een dak, van waaruit op de troepen werd geschoten.”
Het Israëlische leger zei intussen: “De IDF en haar commandanten betreuren elke schade aan niet-betrokken burgers, met inbegrip van degenen die zich in een gevechtsomgeving en in de nabijheid van gewapende terroristen bevinden tijdens vuurgevechten.”
Toch heeft de plaatselijke bevolking in Jenin en op de hele bezette Westelijke Jordaanoever laten weten zich niet veilig te voelen.
“Zelfs als je je in je eigen huis verstopt, is het niet veilig. Kijk naar Jana, zij was in haar huis en werd gedood. Dus zelfs als mensen vluchten, weten ze niet of ze het zullen overleven,” zei Subar.
“Waar moeten mensen heen als ze zich zelfs in hun eigen huis niet veilig voelen? Waar is de wereld? Waarom verdedigen ze ons niet?”
‘Elke dag een nieuwe martelaar’
Jana is de 59e Palestijnse en het 15e kind dat dit jaar in de Palestijnse stad Jenin door Israëlische troepen is gedood.
Volgens Wafa is Jana de 166e Palestijn en de 39e minderjarige die dit jaar op de hele Westelijke Jordaanoever door Israëlische troepen is gedood.
“Onze jongeren worden hier gedood en niemand vraagt naar hen. Na hun dood herinneren alleen hun ouders zich hen’.
– Hanan Zakarneh, tante
2022 is het dodelijkste jaar voor Palestijnen sinds de VN in 2005 begon met het registreren van dodelijke slachtoffers.
Het Israëlische leger heeft bijna elke nacht invallen gedaan op de Westelijke Jordaanoever om “terreur tegen te gaan”.
In dezelfde nacht dat Jana werd gedood, werden drie Palestijnen gearresteerd in Jenin en nog eens 15 Palestijnen bij andere invallen op de bezette Westelijke Jordaanoever.
“Elke dag is er hier een nieuwe martelaar. Sommige dagen hebben we er één, soms twee, soms zelfs drie. Niemand vraagt wat Israël hier doet,” zei Subar.
Mensenrechtengroeperingen hebben Israëls “shoot-to-kill ” beleid veroordeeld, nu het aantal Palestijnen, die geen bedreiging vormen toeneemt. Zoals bij Jana het geval was, die vier keer werd neergeschoten met fatale gevolgen.
Hoewel Jana’s oom hoopt dat zijn nichtje gerechtigheid krijgt en dat “de persoon die haar dit heeft aangedaan wordt gevonden en gearresteerd”, heeft hij weinig hoop op enige integriteit in de Israëlische strafrechtbanken.
“We weten dat dit nooit zal gebeuren omdat de Israëli’s het groene licht van de internationale gemeenschap hebben en niets geven om Palestijnse levens,” zei hij.
Evenzo waren de afscheidswoorden van Jana’s tante om de wereld te vertellen “zich te bekommeren om het Palestijnse volk, onze jongeren worden hier vermoord en niemand vraagt naar hen”.
“Na hun dood blijven alleen hun ouders hen herinneren”.