Jeenan Mefleh dacht dat niets meer pijn kon doen dan te horen dat haar zoon was vermoord. Toen zag ze de video van zijn dood op de grond lig.
Ammar Mefleh bracht vrijdagmiddag door in het gezelschap van zijn tantes en ooms, die de dag waren komen doorbrengen in zijn ouderlijk huis in Osarin, een dorp ten zuidoosten van Nabloes op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Rond 15.30 uur vroeg de vader van de 22-jarige hem naar de apotheek in de nabijgelegen stad Huwwara te gaan om medicijnen te halen.
Toen hij de deur uitliep, riep zijn moeder, Jeenan, hem. Ammar’s broer Samir, een politieke gevangene in Israël, was aan de telefoon en wilde hem spreken.
“Hij vertelde me dat hij haast had om de medicijnen voor zijn vader te halen en zei dat hij later met zijn broer zou praten als hij terug was,” vertelde Jeenan, 44, aan Middle East Eye vanuit de hoek van een slaapkamer in het huis, waar zes andere vrouwen zwijgend toekeken hoe ze sprak.
Toen Ammar de deur uitstapte, vroeg hij Jeenan of ze iets wilde terwijl hij weg was. “Ik zei nee, alleen niet te lang.” Jeenan wist niet dat dit de laatste woorden waren die ze ooit tegen haar zoon zou spreken.
Ongeveer twee uur na zijn vertrek kreeg Jeenan een telefoontje dat Israëlische troepen hem hadden verwond. “Ik was bezorgd toen ik hoorde dat hij gewond was geraakt, maar ik dacht niet dat ze hem hadden gedood.”
Jeenan zei dat Mefleh een lange geschiedenis had van “gestraft worden” voor zijn verzet tegen de Israëlische bezetting. Toen hij net 13 was, werd hij door het leger gearresteerd en voor tweeënhalf jaar naar de gevangenis gestuurd. Hij was vier keer neergeschoten door Israëlische troepen tijdens verschillende protesten.
“Dit was het vijfde telefoontje dat ik kreeg dat Israëlische soldaten hem hadden neergeschoten. Het kwam niet bij me op dat hij misschien een martelaar was, totdat mijn broer me kwam vertellen dat de soldaten hem hadden gedood,” zei ze.
“Nadat ik het nieuws kreeg, had ik het gevoel dat alles doordraaide. Ik weet niet meer wat er daarna gebeurde. Ik kon niets horen van wat iemand zei,” zei ze tegen MEE, nog steeds in een roes, terwijl ze nergens in het bijzonder naar keek.
Medische hulp geweigerd
Dit is een van de bloedigste jaren voor de Palestijnen sinds de Tweede Intifada. Bijna dagelijkse Israëlische invallen hebben ten minste 208 Palestijnen gedood op de Westelijke Jordaanoever, in Oost-Jeruzalem en in Gaza. Ondertussen zijn in dezelfde periode 29 Israëli’s gedood door Palestijnen, het hoogste aantal sinds 2008.
Maar vooral de moord op Mefleh heeft een gevoelige snaar geraakt. Beelden van een Israëlische grensagent die tijdens een worsteling vier keer van dichtbij op hem schoot, zijn op sociale media viraal gegaan. De eerste twee schoten stuurden de 22-jarige naar de grond, en de tweede twee werden afgevuurd nadat hij op de grond lag, duidelijk uitgeschakeld.
De video heeft geleid tot verontwaardiging onder Palestijnen die zijn dood als een “executie” hebben omschreven.
Een Israëlische soldaat heeft een Palestijnse man van dichtbij gedood tijdens een handgemeen in de bezette stad Huwwara op de Westelijke Jordaanoever.
Nader Hashim Fidah, 49 jaar, een boer uit het dorp Ainabus, was getuige van de moord toen hij van een bruiloft naar huis reed.
De weg waarover hij reed, een hoofdroute door Huwwara die wordt gebruikt door Palestijnen en Israëlische kolonisten, lag stil. Fidah zei dat een kolonist midden op de weg was gestopt, waardoor het verkeer werd opgestuwd. De kolonist zat in gesprek met Mefleh aan de kant van de weg, herinnerde Fidah zich.
Huwwara was de afgelopen weken het toneel van enkele van de ergste aanvallen van kolonisten op de Westelijke Jordaanoever. Desondanks had niemand in de gaten dat het mis ging, zei Fidah. “Mensen toeterden achter ons om de auto te laten stoppen met het blokkeren van het verkeer. Iedereen schrok toen ze een geweer hoorden afgaan.”
De kolonist, een dienstplichtig lid van de Israëlische grenspolitie, had op Ammar geschoten, waarbij hij de zijkant van zijn gezicht schampte. Fidah zag hem op de grond vallen met bloed op zijn gezicht.
“Toen zagen we een Israëlische soldaat naar Ammar rennen, die tegen hem schreeuwde in het Hebreeuws en hem agressief probeerde te arresteren, waarop Ammar opstond en hem probeerde weg te duwen,” zei Fidah.
Volgens Israëlische functionarissen probeerde Ammar de auto van de kolonist binnen te gaan en viel hij een andere agent van de grenspolitie, die met een andere agent in de buurt in een patrouillewagen zat, met een mes aan. Vervolgens probeerde de agent in de wijd verspreide video hem te arresteren.
De Israëlische politie heeft foto’s vrijgegeven van een agent met een diepe wond boven zijn rechteroog en het keukenmes waarmee Mefleh hem zou hebben aangevallen.
“De Israëli’s zeiden dat hij een mes had. Ik heb geen mes gezien. Hij had niets in zijn handen. Niet toen hij met de kolonist in de auto praatte of met de soldaat vocht,” zei Fidah.
Ammar’s moeder vertelde MEE dat het zien van de video meer pijn deed dan het horen van zijn dood.
“Mijn hart brak toen ik die video zag.” Ze heeft altijd een speciale band met haar zoon gehad. “Hij heeft me altijd gezegd me geen zorgen te maken, dat hij het aankan,” zei ze.
“De Israëlische soldaten zeggen dat hij probeerde een kolonist neer te steken. Dat is geen excuus om hem te doden. Ze hadden hem in de benen kunnen schieten en hem niet kunnen doden. Ze hadden hem één keer kunnen neerschieten. Maar in plaats daarvan schoten ze vier keer op hem. Na dit alles lieten ze hem bloedend achter op de vloer, om alleen te sterven.”
Achtergelaten om te sterven
Volgens zowel Fidah als Israëlische media werden medici van een Palestijnse ambulance, die enkele minuten na de schietpartij arriveerde, door Israëlische veiligheidstroepen verhinderd om hulp te verlenen.
“Nadat de soldaat hem had neergeschoten, stapte de kolonist uit zijn auto en richtte zijn pistool op ons, zodat we de martelaar niet konden komen helpen,” zei Fidah.
Mefleh bleef minstens 30 minuten doodbloeden voordat de Israëlische politie zijn lichaam meenam, dat nog steeds niet is teruggegeven aan de familie.
Ammar leefde nog nadat de IDF-soldaat hem 4 keer had neergeschoten. Maar de Israëlische troepen verhinderden dat Palestijnen hem enige vorm van hulp of bijstand verleenden.
An Israeli soldier killed a Palestinian man at point-blank range during a scuffle in the occupied West Bank town of Huwwara.
The Israeli police said the shooting was in response to a stabbing attack, but a Palestinian eyewitness denied this turn of events. pic.twitter.com/N8TTLVHoR0
— Middle East Eye (@MiddleEastEye) December 3, 2022
Mefleh’s broer Samir zit al bijna tweeënhalf jaar in de Israëlische gevangenis en zal in januari worden vrijgelaten. Het was voor zijn familie en vrienden in de gevangenis bijna onmogelijk om Samir te vertellen dat Mefleh was vermoord.
“Ammar was degene die me hielp me voor te bereiden op Samir’s vrijlating, hij organiseerde de vieringen en het eten en herinnerde me eraan dat ik me geen zorgen hoefde te maken”, zei hun moeder.
“Hij heeft Ammar niet meer gezien sinds zijn arrestatie. Samir weet nog steeds niet hoe hij thuis kan komen zonder zijn broer te zien.”
Geprezen als ‘held’
Itamar Ben-Gvir, Israëls aanstaande minister van Openbare Veiligheid, prees de schutter als een “held”.
“Je hebt jezelf en de mensen daar beschermd. Elke terrorist zal weten dat als hij een wapen wil stelen en een strijder wil doden – dit is hoe de strijders te werk gaan,” zei de extreem-rechtse politicus.
Ook de Israëlische politiecommissaris, Kobi Shabtai, prees de soldaat en zei: “Hij handelde professioneel zoals verwacht wordt van elke soldaat of officier.”
Israëls “shoot-to-kill” beleid tegen Palestijnen die geen onmiddellijke bedreiging vormen voor het leven van de soldaten die hen hebben gedood, is alom bekritiseerd door mensenrechtengroeperingen.
Jeenan was niet verbaasd over de reactie van Israëlische functionarissen: “Ik zou niet anders verwachten. We hebben hier geen mensenrechten.
“Hun vreugde over de executie van mijn zoon is een kleine aanval op ons als Palestijnen in het grote geheel van hun bezetting. Het maakt me verdrietig dat de wereld niets doet.”