De mannen waren veroordeeld op grond van een terrorismebestrijdingswet uit 2005, maar er waren geen details over hun specifieke misdaden.
Irak executeerde maandag 21 mannen die veroordeeld waren voor terrorisme in de beruchte Nasiriyah-gevangenis in het zuiden van het land, aldus medische en politiebronnen.
De Iraakse mannen uit verschillende provincies waren allemaal veroordeeld op grond van een terrorismebestrijdingswet uit 2005, waarin de doodstraf staat, maar er waren geen details over hun specifieke misdaden.
De gevangenen werden opgehangen in de Nasiriyah-gevangenis in de provincie Dhi Qar, de enige in Irak die de doodstraf uitvoert.

Het staat erom bekend veroordeelde ex-functionarissen van het regime van Saddam Hoessein vast te houden, dat werd omvergeworpen door de door de VS geleide invasie in 2003.
Irakezen verwijzen angstaanjagend naar de Nasiriyah-gevangenis als Al-Hut, of de walvis, een enorm gevangeniscomplex dat “mensen opslokt”.
Sinds de Islamitische Staat (IS) eind 2017 verslagen werd, heeft Irak honderden eigen burgers ter dood veroordeeld wegens lidmaatschap van de groep.
Maar slechts een klein deel van de straffen is uitgevoerd, aangezien ze moeten worden goedgekeurd door de president van het land, momenteel Barham Saleh.
Politiebronnen bevestigden aan AFP dat Saleh de executies van maandag had ondertekend.
De rechtbanken van Irak hebben ook tientallen buitenlanders berecht wegens vermeend IS-lidmaatschap, waarbij 11 Franse staatsburgers en een Belg ter dood werden veroordeeld. Die straffen zijn nog niet uitgevoerd.
Beschuldiging van overhaaste processen
Irak staat op de vijfde plaats van de landen die doodvonnissen uitvoeren, volgens Amnesty International, dat in 2019 100 executies in het land heeft gedocumenteerd.
Dat komt neer op een op de zeven executies over de hele wereld vorig jaar.
Amnesty en andere belangengroepen beschuldigen het Irakese rechtssysteem van corruptie, het voeren van overhaaste processen met behulp van indirect bewijs, en het nalaten om de beschuldigden een behoorlijke verdediging of toegang tot advocaten te verlenen.
Ze veroordelen ook de krappe omstandigheden in detentiecentra, waar cellen die zijn gebouwd voor ongeveer 20 gedetineerden vaak vol zitten met 50, vertelde een bron die in de gevangenissen werkt aan AFP.
Degenen die zijn gearresteerd voor kleine misdrijven worden vaak vastgehouden met geharde strijders, wat radicalisering in het verleden heeft bevorderd, zeggen experts.
De Irakese regering heeft geweigerd cijfers te verstrekken over detentiecentra of gevangenen, inclusief hoeveel er te maken hebben met terrorisme-gerelateerde aanklachten, hoewel sommige studies schatten dat er 20.000 worden vastgehouden voor vermeende IS-banden.
Sommige faciliteiten zijn de afgelopen jaren gesloten, waaronder het Abu Ghraib-complex in Bagdad dat berucht werd vanwege het misbruik van gevangenen tijdens de door de Verenigde Staten geleide bezetting.
Anderen werden opgeschrikt door rellen en gevangenisonderbrekingen waardoor gedetineerden die beschuldigd werden van terrorisme konden ontsnappen.
Veel vrouwen van wie de echtgenoten, broers of zonen verdachte strijders waren, leven nog steeds in vluchtelingenkampen in het hele land.
Ze hebben heel weinig bewegingsvrijheid, zelfs niet om toegang te krijgen tot gezondheidszorg of onderwijs voor hun kinderen, en ngo’s veroordelen de nederzettingen als “gevangenkampen”.