President Michel Aoun reageerde door het uitstellen van oeen verleg met wetgevers tot 16 december waarvan werd verwacht dat Khatib na die bijeenkomst op maandag tot premier zou worden benoemd.
De vertraging was een verzoek van de meeste partijen in het parlement, zei het voorzitterschap.
Hariri stopte op 29 oktober als premier, ingegeven door massale protesten tegen een hele politieke klasse die de schuld kreeg van corruptie die de staat Libanon in de richting stuurde van de ergste economische crisis sinds de burgeroorlog van 1975-90.
Onder het huidige machtssysteem van het land moet de premier een soennitische moslim zijn.
Hariri is blijven regeren in de hoedanigheid van interim totdat er een nieuwe premier wordt benoemd.
Vorige maand trok Hariri officieel zijn kandidatuur in om premier te worden.
Khatib’s terugtrekking
Onder de belangrijkste partijen, waaronder Hariri, leek zich vorige week een consensus over de aanstelling van Khatib te vormen.
Maar Khatib slaagde er niet in om voldoende steun van het Soennitische moslim establishment te winnen voor de positie.
Grand Mufti Sheikh Abdul Latif Derian, de oudste soennitische geestelijke van Libanon, vertelde Khatib tijdens een vergadering op zondag dat hij Hariri steunde, zei Khatib na de vergadering.
“Ik leerde … dat als resultaat van vergaderingen en overleg en contacten met de zonen van de [Soennitische] islamitische geleerde, overeenstemming werd bereikt over het voordragen van Saad al-Hariri om de komende regering te vormen,” zei Khatib.
Khatib ging later naar Hariri in zijn residentie in Beiroet, waar hij de intrekking van zijn kandidatuur aankondigde.
Er was geen onmiddellijke verklaring van Hariri.
Regering van gespecialiseerde ministers
In de afgelopen dagen deed Hariri in zijn rol als premier een beroep op bevriende buitenlandse staten om Libanon te helpen met krediet te verkrijgen voor essentiële importen, terwijl het land worstelt met een hard valutatekort.
Hij heeft gezegd dat hij alleen als premier zou terugkeren als hij een regering van gespecialiseerde ministers zou kunnen vormen, waarvan hij gelooft dat deze de demonstranten tevreden zou stellen en het best zou zijn om de economische crisis het hoofd te bieden en buitenlandse hulp aan te trekken.
Maar deze eis is afgewezen door groepen zoals Hezbollah en zijn bondgenoot Aoun, een maronitische christen.
Beide zeggen dat de overheid politici moet omvatten.