In een interview met Haaretz breidt de controversiële wetenschapper zijn mening over de Palestijnen verder uit als een vastgestelde demografische bedreiging voor Joodse Israëli’s.
Prominente Israëlische historicus Benny Morris heeft controverse gecreëerd na een interview waarin hij het conflict, dat leidde tot de oprichting van de staat Israël waarbij honderdduizenden Palestijnen hun huizen waren kwijtgeraakt “een zeer schone oorlog” noemde.
In een uitgebreide interview met de Israëlische krant Haaretz, die op vrijdag werd gepubliceerd, uitte hij ook de vrees dat Palestijnen de Joodse Israëli’s in de komende 30 tot 50 jaar zouden ‘overwinnen.’
Het interview volgt op de publicatie van zijn laatste boek ‘The Thirty-Year Genocide’, waarin hij gekeken heeft naar misdaden gepleegd door het Ottomaanse Rijk tegen Armeniërs, Assyriërs en Grieks-orthodoxe christenen, tijdens de late 19e en vroege 20e eeuw.
Volgens ramingen van Morris werden tot 2,5 miljoen mensen vermoord door Turkse soldaten en burgers in een poging om Turkije te bevrijden van niet-moslims, waardoor de christenen van het land van 20 procent van de bevolking in 1894 tot slechts 2 procent in 1924 kwamen. Turkije ontkent dat er genocide heeft plaatsgevonden.
Wanneer je de slachtingen in andere oorlogen beoordeelt, vooral tijdens andere burgeroorlogen, was wat hier in 1948 gebeurde, een zeer schone oorlog,” zei de 70-jarige Morris.
De uitwijzing in 1948 van ongeveer 800.000 Palestijnen, waarvan de nakomelingen nu meer dan vijf miljoen vluchtelingen tellen, verspreid over het bezette Palestijnse grondgebied en de naburige landen, is bij de Palestijnen bekend als de Nakba, of de catastrofe.
‘Kooi voor Palestijnen’
Morris kreeg bekendheid na zijn baanbrekende boek in 1988, ‘The Birth of the Palestinian Refugee Problem, 1947-1949.’ Na de publicatie van het boek kwam de historicus echter tot de conclusie dat de onteigening van het Palestijnse volk een noodzakelijk kwaad was.
Vijftien jaar geleden, in een ander interview met Haaretz, had Morris gezegd dat etnische zuivering onder bepaalde omstandigheden gerechtvaardigd kon zijn en dat de dreiging van Palestijnen om zelfbeschikking te eisen, juist zulke omstandigheden vormde.
Je moet de schijn ophouden dat je voor vrede bent, ook al ben je dat niet.
– Benny Morris
“œWe moeten iets als een kooi voor Palestijnen bouwen,” zei hij in 2004. “Er zijn daar wilde dieren die op de een of andere manier moeten worden gekooid.”
In het interview van vrijdag zegt Morris dat hij het betreurde zulke harde taal te hebben gebruikt – maar zijn opvattingen over de oorlog van 1948 en de gevolgen ervan bleven ongewijzigd, aangezien de historicus openlijk het geloof aanhing dat alle Palestijnen toen verdreven moesten worden tijdens de vorming van het huidige Israël en de bezette Palestijnse gebieden.
“œIedereen moet zijn eigen inschatting maken om te beslissen of hij in 1948 goed of slecht heeft gedaan. Ik denk dat het aan beide kanten de voorkeur had gehad als we toen gescheiden waren geweest,” vertelde Morris aan Haaretz.
“Als alleen de Onafhankelijkheidsoorlog was geëindigd met een totale scheiding van bevolkingsgroepen – de Arabieren van het Land van Israël aan de oostkant van de Jordaan (Rivier) en de Joden aan de rechterkant van de Jordaan, zou het Midden-Oosten minder onstabiel zijn en het leed van de twee volkeren in de laatste 70 jaar zou veel kleiner zijn geweest.
“Zij [de Palestijnen] zouden tevreden zijn geweest met een staat in het huidige koninkrijk van Jordanië – niet precies wat ze wilden; en wij zouden het hele land van Israël hebben genomen. ”
‘Een afgeslachte minderheid’
Met Palestijnen die meer dan de helft vertegenwoordigen van de mensen die onder Israëlische controle leven – hetzij in Israël, Jeruzalem, Gaza of de Westelijke Jordaanoever – pleitte Morris voor een demografisch homogene verdeling.
Hij beweerde echter dat de Palestijnse recalcitrantie de schuld was van het niet-implementeren van een tweestatenoplossing en rechtvaardigde de huidige rechtse Israëlische regering, onder leiding van Benjamin Netanyahu.
“Zelfs als een territoriaal compromis met de Palestijnen niet realistisch is in deze generatie, zoals bij de vorige, moet je het diplomatieke spel spelen – zelfs als je weet dat het nergens naartoe leidt – om de sympathie van het Westen te behouden. Je moet schijnbaar vrede najagen, ook al ben je daar niet voor, “zei Morris.
Maar de nauwe relatie van Netanyahu met de Amerikaanse president Donald Trump heeft ertoe geleid dat veel Amerikanen de twee steeds vaker associëren, zei Morris, waardoor hij geloofde dat het uiteindelijke einde van de ambtstermijn van Trump ook zou betekenen dat het Amerikaanse patronaat van Israël abrupt zou kunnen eindigen – en daarmee de status van Joodse Israëli’s.
“Deze plaats zal verslechteren tot een Midden-Oosterse staat met een Arabische meerderheid. Het geweld tussen verschillende bevolkingsgroepen in de staat zal blijven toenemen, “veronderstelde Morris.
“De Arabieren zullen de terugkeer van de vluchtelingen eisen. De Joden zullen als een kleine minderheid in een grote Arabische zee van Palestijnen blijven – een vervolgde minderheid of een afgeslachte minderheid, zoals het was toen ze in Arabische landen woonden.”
Over nog eens 30 tot 50 jaar zullen ze ons op de een of andere manier overwinnen.”
One-state oplossing
De tweestatenoplossing – pleiten voor de oprichting van een homogene Palestijnse staat naast een Israëlische staat met een Israëlische meerderheid – is het dominante politieke voorstel dat door de internationale gemeenschap wordt gesteund om het Israëlisch-Palestijnse conflict op te lossen.
De Palestijnen en hun aanhangers hebben echter gewezen op de onmogelijkheid van een dergelijke oplossing gezien de steeds groter wordende illegale nederzettingen in het bezette Palestijnse gebied, anti-Palestijnse discriminatie is ingebed in het Israëlische juridische en gerechtelijke systeem en de in toenemende mate extremistische politieke discours in Israël, om af te zien om mee te werken aan een toekomstige Palestijnse staat.
In plaats daarvan heeft een groeiend aantal mensen gepleit voor een éénstaatsoplossing die volledige en gelijke rechten garandeert voor alle burgers – hoewel een dergelijk voorstel door veel Israëli’s, zoals Morris, word verworpen, omdat
die de Palestijnen als een ‘demografische bedreiging’ beschouwen.